کوبرنتیز؛ انقلابی در مدیریت پایگاه داده شرکت‌ها
کوبرنتیز یکی از محبوب‌ترین سرویس‌های مدیریت داده‌های کانتینری است که به عنوان مرجعی برای این مورد شناخته می‌شود.
از زمانی که استفاده از معماری‌هایی نظیر میکروسرویس و تکنولوژی‌هایی مانند کانتینر در مدیریت اپلیکیشن‌های مختلف به وجود آمد، سرویس‌هایی نظیر داکر و کوبرنتیز به محبوبیت خاصی رسیدند. این سرویس به واسطه توانایی بالایی که در مدیریت اطلاعات دیتابیس دارد، توجهات زیادی را به خود جذب کرده است. در این مقاله نگاهی به بلوغ سرویس کوبرنتیز انداختیم و بعضی از مزایای و ویژگی‌های مثبت آن را برای شما بررسی کرده‌ایم. برای آشنایی بیشتر با این موارد، پیشنهاد می‌کنیم ادامه این مقاله را از دست ندهید.
بلوغ سرویس کوبرنتیز چقدر است؟
برای ارزیابی بلوغ نسبی یک تکنولوژی و ویژگی‌های جدید کوبرنتیز، به طی کردن یک فرایند مستقیم نیازی نیست. به عبارتی شما باید سیگنال‌های مختلفی از جوانب مختلف آن تکنولوژی را بررسی کنید. کوبرنتیز یک سرویس محاسباتی ابر بومی یا cloud native است. این تکنولوژی مجموعه‌ای از پذیرش، تغییرات سالم و تعهد بین چندین سازمان را در خود دارد. گزارش یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۰ نشان می‌دهد که ۹۱ درصد پاسخ دهندگان گفتند که برای مدیریت کانتینرهای خود از سرویس کوبرنتیز استفاده می‌کنند.
از نوامبر ۲۰۱۷، شرکت تحلیلی معروف Thoughtworks کوبرنتیز را به عنوان یک تکنولوژی بالغی که کمپانی‌ها نیاز به پذیرش آن دارند، دسته بندی کرد. به عبارتی سرویس کوبرنتیز را می‌توان به عنوان راه حل پیش فرض برای بیشتر کاربران حین دیپلوی کردن کانتینرها در کلاستر یک ماشین در نظر گرفت. کلاستر یکی از رایج‌ترین اصطلاحات کوبرنتیز است.
آیا کوبرنتیز به صورت استیت فول عمل می‌کند؟
ظرفیت‌های استیت فول سرویس کوبرنتیز معمولا با شک همراه هستند، یکی از اولین نسل‌های تکنولوژی استیت فول Persistent Sets یا PetSet نام دارد. این ویژگی به دلیل عرضه ویژگی جدید سرویس کوبرنتیز به نام Stateful Sets منسوخ شده است. این ویژگی در سال ۲۰۱۸ برای کوبرنتیز عرضه شد و امروزه در بسیاری از راه حل‌های مختلف برای تامین ذخیره سازی پایدار و غیر زود گذر برای کانتینرهای کوبرنتیز استفاده می‌شود. در واقع این ویژگی باعث می‌شود تا دیپلوی کردن Vitess یا سایر دیتابیس‌های بومی در کوبرنتیز ممکن شود. بیشتر از همه، Stateful Setها به PV یا Persistent Volumeها اجازه سوار شدن بر کانتینرها را می‌دهد.
این PVها به طور معمول توسط یک فضای ذخیره‌سازی خارجی برای نود‌های کوبرنتیز تهیه می‌شوند. همچنین می‌توانند به عنوان درایو‌های شبکه شده یا راه حل‌های ذخیره سازی نرم افزار محور مانند OpenEBS تهیه شوند. در اصل فضای ذخیره سازی شده مورد استفاده در کوبرنتیز و فضای ابری، مانند فضاهای EBS مورد استفاده در AWS هستند. همچنین می‌توان آن‌ها را به Persistent Disks یا دیسک‌های مداوم مورد استفاده در GCP تشبیه کرد. به همین دلیل می‌توان آن‌ها را در یک سطح از بلوغ دسته‌بندی کرد.
عملکرد اجرای اطلاعات
به طور حتم، عملکرد دیتابیس‌ها در کوبرنتیز با سختی‌های خاص خود همراه هستند. کانتینرها به طور اشتباه به عنوان «ماشین‌های مجازی سبک‌وزن» درک شده‌اند. آن‌ها معمولا به صورت لایه‌های بسته بندی خیلی نازکی از فایل‌های سیستم، فرآیند و فضاهای شبکه هستند که توسط کرنل لینوکس تامین می‌شوند. اگر تنها از ذخیره سازی کانتینر برای اطلاعات استفاده کنید، آن‌ها ممکن است کمی بیشتر از حد معمول فضا از سیستم شما بگیرند. البته اگر از فضای ذخیره سازی PV خارجی استفاده کنید، تاثیر این استفاده بیش از حد، قابل چشم پوشی خواهد بود.
اما چه چیزی در مورد طبیعت زودگذر کانتینرها وجود دارد؟ آیا این موضوع بر موجودیت مسئله تاثیر گذار نخواهد بود؟ از آنجایی که کانتینرها اصطلاحا به عنوان wrapper در یک فرایند استفاده می‌شوند، عمر آن‌ها بستگی به عمر فرایند خواهد داشت. به عبارت دیگر، کانتینرها به اندازه فرایند پایگاه داده در حال اجرا در داخل آن‌ها، پایدار خواهند بود.
اجرای دیتابیس روی کوبرنتیز انقلابی در روند اجرای دیتابیس‌های شما به وجود خواهد آورد
اجرای دیتابیس روی کوبرنتیز، مزایای متعددی را برای شما به ارمغان خواهد آورد. سادگی دیپلوی کردن، مدیریت کل استک با ابزار ارکستریشن مشترک، ویژگی خود درمانی سرویس و تجدید نظر درباره کانتینرهای از بین رفته باعث افزایش کیفیت کار خواهند شد. برای مثال، اگر یکی از گره‌ها در اجرای دیتابیس به مشکل بخورد، کوبرنتیز به صورت خودکار مراحل خود درمانی پروژه را شروع می‌کند و اجرای دوباره پروژه را روی نود دیگری برنامه ریزی می‌کند. با مشارکت در این نرم افزار مدیریت دیتابیس، ممکن است یک دیتابیس اولیه جدید برای اجرا روی یک رپلیکای موجود قدیمی اتفاق بیفتد و یک گره جدید نیز به عنوان رپلیکای جدید به صورت خودکار مقداردهی شود. اما دلایل مهم‌تری نیز نسبت به این موضوع برای اجرای دیتابیس روی کوبرنتیز وجود دارند.
بیشتر شرکت‌ها می‌خواهند دیتابیس‌ها را در قالب DbaaS یا Database as a Service اجرا کنند. این قالب برای اجرای خود درمانی روی یک دیتابیس، شامل بکاپ‌ها و نظارت و مانیتورینگ بر آن دیتابیس می‌شود. شما می‌توانید با انجام این کار به کمک سرویس ابری یوتاب، بخش زیادی از خواسته‌های خود را برطرف کنید.
سایر مزایا
این ظرفیت‌ها در سرویس کوبرنتیز توسط اپراتورهای کوبرنتیز قابل اجرا هستند. اپراتورها افزونه‌های اپلیکیشنی برای کوبرنتیز هستند که استقرار و اتوماسیون عملیات را رمزگذاری می‌کنند، در حالی که رابط‌های ساده را نیز در معرض دید کاربران قرار می‌دهند. دیتابیس‌های پیشرفته اپراتورهای کوبرنتیز، مزایای زیر را نیز به دنبال دارند.
- رویکرد اعلامی برای دیپلوی کردن و به‌روزرسانی توسط این سرویس، کاملا نسبت به GitOps دوستانه است و برای هر شرکتی که از CI/CD استفاده می‌کند نیز مناسب است. اپراتورهای CRD به واسطه روندی که دارند، امکان استقرار و مدیریت اطلاعات را به شیوه‌ای ساده فراهم می‌کنند. لازم به ذکر است که برای این کار از فایل‌های YAML استفاده می‌شود.
- اپراتورها می‌توانند به واسطه CRD و فایل‌های YAML خود، خودکارسازی عملیات مختلف را انجام دهند و کار را در بسیاری از موارد برای کاربر ساده کنند. از طرفی با رمزگذاری آن، باعث افزایش امنیت نیز می‌شوند.
- یکی دیگر از مزایای این سرویس اکسترنال کردن عملکرد یک دیتابیس به مولفه‌های سوم شخص یا Third Party است. از جمله اجزا شناخته شده کوبرنتیز برای این کار، پروکسی Envoy، پرومتئوس و گرافاما برای نظارت و مانیتورینگ، و سرت منیجر برای مدیریت گواهی SSL هستند.
کلام آخر
در این مقاله سعی کردیم تا نگاهی به بلوغ سرویس کوبرنتیز بیندازیم. همان‌طور که در مقاله خواندیم، سرویس کوبرنتیز به عنوان یکی از مناسب‌ترین سرویس‌ها برای مدیریت اپلیکیشن‌های کانتینری در حجم بالا است و کاربران زیادی را نیز به خود جذب کرده است. امروزه این سرویس به عنوان سرویس مرجع ارکستریشن کلاستر شناخته می‌شود و از اعتبار بالایی نیز برخوردار است.
با یوتاب می‌توانید در مخازنی امن و سبک، پروژه‌های خود را ذخیره و با همکاران خود در فضایی یکپارچه به اشتراک بگذارید و به صورت نامحدود ورژن‌های مختلف نرم‌افزار خود را در مخازن داکر ابر یوتاب نگهداری کنید.