کوبرنتیز و داکر، کدام بهتر است؟
کوبرنتیز و داکر دو سرویس برای مدیریت و اجرای متعلقات یک اپلیکیشن در سیستم‌عامل‌های متفاوت است. این دو پلتفرم تفاوت‌هایی نیز دارند که باید آن‌ها را بدانید.
یکی از سوالاتی که ذهن بسیاری از افراد را درگیر می‌کند، این است که تفاوت کوبرنتیز و داکر در چیست؟ این دو پلتفرم کمک زیادی به مدیریت و کنترل متعلقات موجود در کانتینر می‌کنند. در این مقاله نحوه کار و تفاوت این دو سرویس را با یکدیگر مقایسه کرده‌ایم. اگر می‌خواهید تفاوت این دو سرویس محبوب را بدانید، به شما پیشنهاد می‌کنیم ادامه این مقاله را از دست ندهید.
داکر و کوبرنتیز؛ سرویس‌های برای مدیریت اپلیکیشن
اگر با داکر و کوبرنتیز آشنا باشید، می‌دانید که این پلتفرم‌ها فضای مناسبی برای مدیریت و جمع‌آوری اپلیکیشن‌ها ایجاد می‌کنند. اما قبل از این که به بررسی این دو بپردازیم، بیایید نگاهی کلی به ماهیت داکر و کوبرنتیز داشته باشیم.
داکر چیست؟
داکر یک پلتفرم متن‌باز برای اجرای اپلیکیشن در کانتینرها است. درواقع کانتینر مجموعه‌ای از یک یا چند فرایند متفاوت است که تحت یک برنامه واحد به صورت یکپارچه فعالیت می‌کنند. یک کانتینر مجموعه‌ای از کدها و متعلقات مربوط به یک اپلیکیشن در محیطی خاص را به شکل ایزوله و امن در می‌آورد و به شما کمک خواهد کرد تا آن برنامه را در هر سیستم‌عاملی در پلتفرم داکر اجرا کنید.
تکنولوژی داکر دو جز اصلی دارد: واسط خط فرمان یا CLI و Container Runtime. دستور CLI برای اجرای دستورالعمل‌ها در Container Runtime از خط فرمان یا Command Line استفاده می‌شود. کار Container Runtime نیز ساخت کانتینرها و اجرای آن در محیط سیستم است. داکر از دو مورد ضروری برای اجرای برنامه‌ها در محیط استفاده می‌کند. اولین مورد خود کانتینرها هستند و مورد دیگر نیز کانتینر ایمیج است که با استفاده از آن می‌توانید کانتینرهای مختلفی بسازید.
کانتینر خارج از فضای اجرای سیستم قابل استفاده نیست؛ بنابراین برای اجرای فرایند CI/CD، کانتینر نیاز به یک محیط میزبان مانند ماشین مجازی یا پلتفرم داکر دارد تا بتواند در آن اجرا شود. همچنین یک ماشین مجازی باید Docker Runtime و Daemon را روی محیط خود داشته باشد. معمولا یک ماشین مجازی به وسیله ابزارهای DevOps مانند واگرانت (Vagrant) یا انسیبل (Ansible)، می‌تواند یک فرایند CI/CD در یک محیط مشخص را اجرا کند.
کوبرنتیز چیست؟
حال باید گفت که کوبرنتیز چیست؟ کوبرنتیز به عنوان سرویسی برای مدیریت و تنظیم (Orchestration) کانتینرها شناخته می‌شود. در واقع کوبرنتیز گروهی از کانتینرهایی که یک اپلیکیشن را اجرا می‌کنند را در یک پاد (Pod) قرار می‌دهد. مدیریت تعداد بالای کانتینرها در داکر یکی از معضلات کاربران پلتفرم داکر است و سرویس کوبرنتیز کمک زیادی به حل و مدیریت این مشکل می‌کند. یک پاد در شبکه‌ای از پادهای دیگر در فضای کوبرنتیز قرار می‌گیرد که به آن سرویس گفته می‌شود. با استفاده از این سرویس می‌توان پادها را در فضای کوبرنتیز مدیریت کرد. از طرفی به وسیله خود پادها نیز می‌توان مجموعه‌ای از کانتینرها را مدیریت کرد.
این کانتینرها، پادها و سرویس‌ها در مجموعه‌ای از سرورهای واقعی یا مجازی میزبانی می‌شوند. در کوبرنتیز هر کامپیوتر یا سرور به عنوان یک گره یا Node شناخته می‌شود. مجموعه‌ای از Nodeهای مرتبط به هم شبکه‌ای بزرگ‌تر به نام کلاستر (Cluster) را تشکیل می‌دهند. در میان این سرورها یکی از سرورهایی که وظیفه مدیریت فعالیت سایر گره‌ها را دارد، به عنوان گره رئیس یا Boss Node شناخته می‌شود. بقیه Nodeها نیز به عنوان گره کارگر شناخته می‌شوند. کانتینرهایی که یک پاد را می‌سازند، باید برای اجرا یک Runtime مشخص داشته باشند. برای مدت طولانی Runtimeهای موجود در سرویس کوبرنتیز، از پلتفرم داکر بودند. با این حال امروزه جایگزین‌هایی مانند CRI-O در حال رقابت با داکر هستند.
استقرار نرم‌افزار کوبرنتیز و داکر
استقرار نرم‌افزار در کوبرنتیز کامل، مقیاس‌پذیر و مقاوم در برابر خطاها است. اگر بیشتر بخواهیم توضیح دهیم، می‌توان گفت کوبرنتیز می‌تواند بدون ایجاد وقفه یا اختلال در عملکرد یک سرویس، پادهای درون آن را تعمیر یا به‌روزرسانی کند. با استفاده از سرویس کوبرنتیز می‌توان تعداد پادهای در حال کار را افزایش داد. به همین دلیل استفاده از کوبرنتیز به شما اجازه اجرای مقیاس‌پذیر یک اپلیکیشن را می‌دهد.
اگر یکی از ماشین‌های مجازی یا داکر دچار مشکل شود، سرویس کوبرنتیز بدون ایجاد اختلال در کارکرد، مشکل را مدیریت می‌کند. به همین دلیل می‌توان گفت کوبرنتیز در برابر خطاهای به وجود آمده مقاوم است. کوبرنتیز سرویس پیچیده‌ای است و اجزای آن بسیار فراتر از پادها و سرویس‌های ساده است. سرویس کوبرنتیز منابع پیش‌فرضی دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توان به تسهیل امنیت، ذخیره‌سازی اطلاعات و مدیریت شبکه پرداخت. علاوه بر آن، توسعه‌دهندگان وب می‌توانند منابع مشخصی را برای گسترش ظرفیت یک کلاستر برای افزایش کارایی در یک نیاز خاص استفاده کنند. این مدل شخصی‌سازی دست برنامه‌نویسان را برای توسعه شبکه باز می‌گذارد.
کوبرنتیز در مقابل داکر
مسئله مهم در فهمیدن کوبرنتیز و داکر آن است که بدانید پلتفرم داکر، یک تکنولوژی برای مدیریت، برنامه‌ریزی و اجرای کانتینرها است. از طرفی کوبرنتیز سرویسی برای مدیریت و تنظیم کانتینرها در مقیاسی بزرگ‌تر و بدون نیاز به پلتفرم خاصی است. به عبارتی شما با استفاده از کوبرنتیز می‌توانید کانتینرها و اپلیکیشن‌های زیادی را در سرورهای مختلف مدیریت کنید. مدیریت کانتینر در پلتفرم داکر کار دشواری است و بسیاری از کاربران پلتفرم داکر درباره مدیریت برنامه‌های خود به مشکل می‌خورند؛ بنابراین اگر از تعداد کانتینرهای زیادی استفاده می‌کنید، می‌توانید با استفاده از این سرویس مسائل خود را به طور کامل مدیریت کنید.
کوبرنتیز کانتینر ایجاد نمی‌کند، بلکه سرویسی برای مدیریت آن‌ها است. از طرفی اگر قصد ساخت و اجرای کانتینر دارید، باید از تکنولوژی موجود در پلتفرم داکر استفاده کنید.
کلام آخر
در این مقاله سعی کردیم تا پلتفرم داکر را با سرویس کوبرنتیز مقایسه کنیم. برای دانستن تفاوت این دو پلتفرم ابتدا باید هر یک را به طور جداگانه معرفی می‌کردیم. همان‌طور که در متن خواندیم این دو پلتفرم و سرویس به نوعی مکمل یکدیگر هستند؛ چراکه اگر می‌خواهید کانتینر جدیدی بسازید و آن را برای یک اپلیکیشن اجرا کنید باید از داکر استفاده کنید. اما استفاده از سرویس کوبرنتیز برای مدیریت و تنظیم (Orchestration) کانتینرها در تعداد بالا است. امیدواریم از خواندن این مقاله نهایت استفاده را برده باشید.
با یوتاب می‌توانید در مخازنی امن و سبک، پروژه‌های خود را ذخیره و با همکاران خود در فضایی یکپارچه به اشتراک بگذارید و به صورت نامحدود ورژن‌های مختلف نرم‌افزار خود را در مخازن داکر ابر یوتاب نگهداری کنید. امیدواریم از خواندن این مقاله نهایت استفاده را برده باشید.